เจน สตีน คือ

• สตีน

• เจ     น. อาหารที่ไม่ปรุงด้วยเนื้อสัตว์ และผักบางชนิดเช่นกระเทียม กุยช่าย ผักชี, แจ ก็ว่า. ( จ. ว่า แจ).
• เจน     ว. คุ้น, ชิน, เช่น เจนตา, ชำนาญ เช่น เจนสังเวียน,จำได้แม่นยำ เช่น เจนทาง.
• จน     ๑ ว. อัตคัดขัดสน, ฝืดเคือง, มีเงินไม่พอยังชีพ. ก. แพ้ เช่น หมากรุกจน; หมดทาง เช่น จนใจ คือ ไม่มีทางที่จะทำได้อย่างคิด, จนตรอก คือ ไม่มีทางไป,
• สต     สะตะ- น. ร้อย (๑๐๐). ( ป. ; ส. ศต).
• สตี     สะ- น. นางที่มีความซื่อสัตย์ต่อสามี; ธรรมเนียมที่ผู้หญิงชาวฮินดูเผาตัวบนกองไฟพร้อมกับศพสามีเพื่อแสดงถึงความจงรักภักดีและความบริสุทธิ์. ( ส. ).
• สตีน     เจน สตีน
• ตี     ก. เอามือหรือไม้เป็นต้นฟาดหรือเข่นลงไป เช่น ตีเด็ก ตีดาบ, ตบเบา ๆ เช่น นอนตีพุง; บุให้เข้ารูป เช่น ตีขัน ตีบาตร; แผ่ให้แบน เช่น ตีทอง;
• ตีน     ๑ น. อวัยวะส่วนล่างสุดของคนหรือสัตว์ นับตั้งแต่ใต้ข้อเท้าลงไป สำหรับยืนหรือเดินเป็นต้น,
• เจสตาเจน    ฮอร์โมนโพรเจสเตชั่นนอล เมดรอกซีโพรเจสเตอโรน โปรเจสตาเจน โปรเจสโตเจน
• โปรเจสตาเจน    ฮอร์โมนโพรเจสเตชั่นนอล เจสตาเจน เมดรอกซีโพรเจสเตอโรน โปรเจสโตเจน
• เจนิส โจพลิน    โจพลิน
• เจ อี จอห์นสตัน    โจเซฟ เอกเลสตัน จอห์นสตัน นายพลจอห์นสตัน
• ทําให้รู้ชัดเจนขึ้น    เปิดเผย เผย ทําให้เห็นชัด
• เจนเนตต์ แรงคิน    แรงคิน
• จัดเจน    ก. สันทัด, ชำนาญ, มีประสบการณ์มาก, เจนจัด ก็ว่า.